استفاده از زنجیر حیوانات اهلی ، همچنین به عنوان Tethers یا Leashes شناخته می شود ، مدت هاست که موضوع بحث و گفتگو در بین صاحبان حیوانات اهلی ، دامپزشکان و طرفداران رفاه حیوانات بوده است. در حالی که این ابزارها می توانند راحتی را برای صاحبان و ورزش برای حیوانات خانگی خاص فراهم کنند ، ایمنی آنها به گونه ها ، اندازه ، رفتار و محیط مورد نظر به گونه ای بستگی دارد.
آناتومی خطر: چرا یک اندازه متناسب با همه نیست
زنجیرهای حیوان خانگی اغلب با توجه به سگ ها طراحی می شوند ، اما حتی در این گروه ، ایمنی متفاوت است. به عنوان مثال ، نژادهای براکیسفالی مانند میناکاری یا بولداگ ، که دارای تراشه حساس هستند ، آسیب دیدگی از یقه ها یا زنجیرهایی را که به گردن آنها فشار می آورد ، خطر می کند. به طور مشابه ، حیوانات کوچک مانند خرگوش ، خوکچه هندی یا پرندگان دارای ساختارهای اسکلتی شکننده هستند. یک ضربه ناگهانی روی یک زنجیره می تواند منجر به شکستگی یا صدمات داخلی شود. خزندگان مانند لاک پشت ها یا مارمولک ها ممکن است استرس یا آسیب پوسته را از محدودیت نادرست تجربه کنند.
واقعیت کلیدی: یک مطالعه 2021 که در پزشکی و علوم دامپزشکی منتشر شده است ، نشان داد که 15 ٪ از صدمات مربوط به LEASH در پستانداران کوچک و پرندگان منجر به مراقبت های اضطراری دامپزشکی می شود و آسیب پذیری این گونه ها را برجسته می کند.
سگ ها: استفاده کنترل شده در مقابل خطرات مزمن
برای سگ ها ، زنجیرها در صورت استفاده مناسب می توانند ایمن باشند. به عنوان مثال ، لک های قابل جمع شدن ، امکان اکتشاف کنترل شده در فضاهای باز را فراهم می کنند. با این حال ، اتصال طولانی مدت - مانند زنجیر کردن سگ در خارج از خانه برای ساعت ها - با مسائل رفتاری (پرخاشگری ، اضطراب) و آسیب جسمی مرتبط است. انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا (AVMA) به دلیل خطراتی مانند گرفتاری ، خفه شدن و قرار گرفتن در معرض هوای شدید ، صریحاً از اتصال مداوم دلسرد می شود.
بهترین روشها:
به جای یقه گردن برای نژادهای مستعد سقوط تراشه ، از مهار خودداری کنید.
از زنجیرهای دارای پیوندهای فلزی سنگین که می تواند باعث ساییدگی شود ، خودداری کنید.
هرگز یک حیوان خانگی متصل را بدون مراقبت ترک نکنید.
گربه ها: یک انتخاب بحث برانگیز
گربه ها یک چالش منحصر به فرد را به نمایش می گذارند. در حالی که برخی از دارندگان برای ماجراهای تحت نظارت در فضای باز از لک های سبک وزن استفاده می کنند ، بیشتر گربه ها به دلیل نیاز غریزی خود به چابکی و فرار در برابر محدودیت مقاومت می کنند. یک کلاهبرداری ناگهانی می تواند باعث پیچاندن یا پرش یک گربه شود و منجر به فشار گردن یا تلاش برای فرار از آسیب شود. سازمان بین المللی مراقبت از گربه در برابر زنجیرهای گربه ها توصیه می کند ، به جای آن "کاتیو" محصور شده یا تحت نظارت در فضای باز توصیه می کند.
حیوانات خانگی عجیب و غریب: سهام زیاد برای موجودات ظریف
پرندگان ، جوندگان و خزندگان نیاز به کار تخصصی دارند. به عنوان مثال ، پرندگان دارای استخوان های توخالی هستند که به راحتی شکستگی دارند. زنجیره ای که به یک دکمه پا (رایج در شاهین) متصل است ، متناسب با متخصص برای جلوگیری از مشکلات گردش خون است. برای طوطی های حیوان خانگی یا کاکاتیل ها ، مهارهای هواپیمایی با تسمه های خالی گزینه های ایمن تر هستند. به همین ترتیب ، فرت ها و جوجه های جوجه تیغی - که از طبیعت و مبهم است - ممکن است خود را در زنجیرها جوید یا وارد زنجیر می کنند ، باعث کاهش یا خفگی می شوند.
مطالعه موردی: در سال 2019 ، یک طوطی حیوان خانگی نجات یافته در استرالیا پس از چسباندن زنجیره ای که در هنگام پرواز در یک شاخه درخت گرفتار شد ، دچار شکستگی بال شد. این حادثه نیاز به سیستم های محدودیت خاص گونه را تأکید می کند.
بعد اخلاقی: متعادل کردن آزادی و ایمنی
فراتر از ایمنی جسمی ، زنجیرها می توانند بر بهزیستی روانی یک حیوان تأثیر بگذارند. سگ ها و گربه ها حیوانات اجتماعی هستند. جداسازی از طریق اتصال می تواند باعث استرس و افسردگی شود. حتی برای حیوانات خانگی "هاردی" مانند بز یا مرغ ، محدودیت مداوم رفتارهای طبیعی مانند چرا ، حمام کردن گرد و غبار یا تعامل گله را محدود می کند. جامعه انسانی ایالات متحده از شمشیربازی ایمن یا نظارت بر رومینگ آزاد به عنوان گزینه های انسانی حمایت می کند.
گزینه های امن تر برای زنجیرهای سنتی
مهار: فشار را به طور مساوی در بدن توزیع کنید (ایده آل برای سگ های کوچک ، گربه ها و فرت ها).
خطوط پرواز برای پرندگان: بندهای سبک و الاستیک که امکان پرواز کنترل شده را فراهم می کنند.
Playpens یا محوطه ها: فضاهای اکتشافی ایمن را برای خرگوش ، خزندگان و جوندگان فراهم کنید.
ردیاب های GPS: ضمن نظارت بر موقعیت مکانی ، آزادی بدون چربی را برای سگ ها در مناطق روستایی فعال کنید.
زنجیرهای حیوان خانگی از لحاظ جهانی ایمن نیستند - و آنها ذاتاً مضر نیستند. مناسب بودن آنها به درک مالک از زیست شناسی ، رفتار و محیط حیوان خانگی آنها بستگی دارد. مشاوره در مورد یک دامپزشک یا رفتارگر حیوانی معتبر می تواند به راه حل های خیاطی که در اولویت رفاه است ، کمک کند. در نهایت ، مالکیت مسئول حیوان خانگی به معنای تشخیص اینکه راحتی هرگز نباید از نیازهای جسمی و عاطفی یک حیوان بالاتر باشد. با انتخاب ابزارها و شیوه های مناسب از گونه ها ، می توانیم حیوانات خانگی خود را به طور خوب و خوشبختانه اطمینان دهیم .